Alida zoekt oplossingen

Op het laboratorium in het ziekenhuis waar Alida werkt, doen ze de ‘bijzondere bepalingen’. Dat betekent dat ze stoffen meet in bijvoorbeeld bloed of urine die te maken hebben met bijzondere ziektes.

Bijvoorbeeld met bepaalde soorten kanker, of een ziekte waardoor je niet in zonlicht kan komen zonder meteen blaren te krijgen.

Alida kijkt of iemand van een bepaalde stof voldoende, te veel of te weinig in het lichaam heeft. Het laboratorium krijgt opdrachten van artsen in het ziekenhuis. De arts wil precies weten wat een patiënt mankeert. Laboratorium-uitslagen zijn daarvoor heel belangrijk. Alida doet haar best de metingen nauwkeurig te doen. Want als er iets mis gaat, is de uitslag misschien niet betrouwbaar.

Dan moet de patiënt weer opnieuw bloed of urine afgeven. Of erger, de arts stelt een verkeerde diagnose. Dat zou heel vervelend zijn. Alida houdt er ook van om aan de apparatuur te sleutelen op het lab. Ze zoekt bijvoorbeeld uit waarom een apparaat niet werkt. Voor het meer specialistische sleutelwerk heeft het laboratorium een technische dienst. Naast het laboratoriumwerk heeft Alida ook administratieve taken, zoals het bijhouden van werkinstructies en kwaliteitszorg. In de werkinstructies staat precies hoe de laboranten een ‘bepaling’ moeten uitvoeren. Kwaliteitszorg gaat over hoe je het werk op het laboratorium zo goed mogelijk kunt uitvoeren. Alida heeft lang getwijfeld tussen een creatief beroep en het beroep laborant. Het werd laborant. Want als laborant ben je eigenlijk ook heel creatief.

Bij problemen kun je door creatief te denken met een oplossing komen. Alida deed na de havo, het vwo. Scheikunde vond ze altijd al interessant.

Na het vwo koos ze voor de opleiding hoger laboratorium onderwijs (HLO). Dit is een hbo-opleiding.

Alida zou ook goed in de industrie kunnen werken. Haar extra vakken op de HLO waren allemaal gericht op kunststoffen en de productie daarvan.